“Het kind uit de dessa” - Soldaat G. Caf�

Verhalen
Muzikanten 2  Marta Pura 1949
A-  A+

Gabriël Café

Vooral de sluipschutters roerden zich. Zij waren het die kennelijk het meeste behoefte hadden aan uitvieren en stoom afblazen. De gewone jongens op de buitenposten zaten constant in de stress, de sluipschutters echter, leefden in twee werelden. Overdag voerden deze aparte jongens met hun telescoopgeweren bloedlinke opdrachten in de jungle uit en op de zaterdagavonden mochten zij zich een beetje ontspannen op hun thuisbasis, het vredige Batoeradja, hetgeen voor deze scherpschutters nogal verwarrend werkte. Het sjoelen en het pim pam pet vonden zij niet ontspannend genoeg en daarom vonden zij het tafeldansen uit.

De Hoky Poky, de intens populaire dans die ooit door onze Canadese bevrijders in Holland was geïmporteerd, was in Batoeradja nog steeds een rage. “Steek je rechterbeen naar voren en steek je rechterbeen naar achter”. Op dat moment werd je linkerbeen weleens door je buurman onder je vandaan geschopt, hetgeen heftige knokpartijen tot gevolg had zonder dat men een hekel aan elkaar had.

 

De grootste hit van Pro Jive, de echte platmaker, was “Caldonia”. Het refrein van dit loflied op juffrouw Caldonia klonk ongeveer zo, “Caldonia! Caldonia! What Makes Your Big Head So Hard? ” (Caldonia, hoe komt het dat jouw onwijs grote kop zo hard is?) Bij de kreet “Hard!” was het traditie je partner, normaal gesproken van het vrouwelijke geslacht, bij de taille te vatten en haar dan zo hoog mogelijk op te gooien. Meisjes waren in Batoeradja maar dun gezaaid, zij waren er wel maar je zag ze niet, zij mochten vanwege de scherpschutters van moeder de deur niet uit.

Bij gebrek aan jongedames werden daarom kleine dienstplichtigen omhooggeworpen. Vooral de beresterke en zwaar gebouwde sergeant Piet Korpershoek, de baas van de sluipschutters, was steengoed in het werpen van kleine soldaten. Boze tongen beweerden weleens dat hij het dwergwerpen heeft uitgevonden. Op een van de woeste zaterdagavonden ging het echter fout, een lichtgebouwde militair werd door de sergeant iets te hoog opgeworpen waardoor de fragiele knaap tussen de hanebalken bleef hangen. Op last van hogerhand is deze aardige folklore toen afgeschaft.