In de namiddag verliet een kleine motorboot de Moesimonding. Het schip voer op een paar honderd meter afstand, voor langs ons lichtschip. Zijn koers was NNW, en de dieselmotor draaide op volle toeren. Onze wachtploeg aan boord van de Albatros hing wat rond op het warme dek en was druk bezig met nietsdoen, brieven schrijven en gitaar spelen. Wat loom staarden wij naar het pittige voorbij varende scheepje. Plotseling stormde een douaneman het dek op en kwam op mij af. "Menir menir, een smokkelprauw! riep hij. "Ja, maar wat moet ik daar aan doen?" vroeg ik. "U moet schieten menir!" riep de Sumatraanse ambtenaar opgewonden. "Ja hoe?" dacht ik "en waarmee?" Het 37 mm kanon stond wel parmantig op het dek, maar ik had de granaten al eerder gecontroleerd, zij waren onbruikbaar! De munitiekist krioelde van de kakkerlakken en de granaathulzen zaten onder de vastgebakken kakkerlakkeutels. Je kreeg ze zelfs met geweld niet meer in de kanonsloop. Misschien met een moker maar dat vonden wij te link.
Wat nu? Een Brensalvo voor de boeg van de motorprauw? "Een belachelijk idee, zo'n boot stopt niet voor zo'n speldeprik" dacht ik. Onze Brenschutter lag met zijn buik al op het hete scheepsdek en vuurde een lang salvo voor de boeg en warempel, het scheepje draaide bij. De angstig kijkende bemanning kwam snel langszij en maakte vast.
.png)
Een paar van onze jongens en de ambtenaar enterden het scheepje en daalden af in het scheepsruim. Na een paar minuten verscheen de douanier weer aan dek en triomfantelijk stak hij zijn handen omhoog. In de ene hand had hij slangehuiden en in de andere hand een porseleinen theepot. Smokkelwaar voor Singapore! Sigaretten en alcohol, dat is smokkelwaar, maar slangehuiden en serviesgoed? Nog nooit van gehoord.
De douaneambtenaar wilde het schip opbrengen naar Palembang en eiste van mij dat ik bewaking meegaf. Ik had op dit punt geen orders van m'n pelotonscommandant dus weigerde ik. Stel je voor dat onderweg met de jongens iets zou gebeuren! In gedachte zag ik mij al voor de krijgsraad staan. En dat allemaal voor wat afgedragen slangehuiden en kop en schotels? Mokkend heeft de ambtenaar met behulp van een collega tenslotte de smokkelprauw zelf maar naar Palembang opgebracht
