15 augustus 1949; Het Nederlandse leger en de TNI sloten een wapenstilstand overeenkomst het z.g. Cease-Fire. Simandjuntak wenste zich hier niet bij neer te te leggen, zijn enige broodwinning was nu eenmaal het plunderen van zijn eigen volk. Op de weg tussen Pulau Pangung en Sugihwaras werden door zijn rampokbenden regelmatig burgerbussen aangehouden. Onder bedreiging van vuurwapens werden inlandse mannen vrouwen en kinderen van hun laatste bezittingen beroofd. Wie tegensparteld werd de keel doorgesneden
Op 22 september werdt vanuit Sugihwaras eindelijk een tegenactie ondernomen. Luitenant Dormolen, de commandant van dat detachement, een echte ijzervreter, liet zich met enkele manschappen waaronder ook de roemruchte korporaal Piet de Graaf, opzettelijk met een burgerbus in een hinderlaag manoeuvreren. Bij het vuurgevecht dat daarbij ontstond werdt een klein deel van Simandjuntak’s bende neergelegd. Later op de dag reedt de bus weer in een uitgelokte hinderlaag en het zelfde afstraffing herhaalde zich.
Enkele dagen later gingen de luitenant en de korporaal, bruin geschminkt met jodium en verkleed als inlanders, samen met een pelopporbus mee. Het duo zaaide een geweldige paniek onder de rampokkers. Door deze effectieve contraguerrilla werdt de druk van Simandjuntak op het gewone volk verminderd. Wondenlikkend trokken hij en zijn bende zich terug in het onherbergzame Semendo gebergte.
Nooit heeft Harris Simandjuntak een rechtstreekse confrontatie met ons durven aangaan. Hij liet zijn ondergeschikten het gevaarlijke werk doen maar eiste het persoonlijk afslachten van onze gewonde en gevangen genomen jongens wel voor zich zelf op. Wij hebben hem vaak op de hielen gezeten maar hij bleef ongrijpbaar. Zijn broer Liberty is op 17 april 1949 door landgenoten, de federale politie, afgeschoten. Pas in october 1952 kwam echte gerechtigdheid, toen joeg Harris Simandjuntak zichzelf een kogel door het hoofd. In een bijbel liet hij een boodschap na waarin hij het Indonesische volk opriep de eenheid te bewaren.
Ik geloof dat deze zelfmoord ook is ingegeven door nachtmerries. Ik denk dat hij in zijn dromen werd achtervolgd door de schimmen van de onze jongens die, al of niet geboeid en geblinddoekt, door hem op een beestachtige wijze werden afgeslacht.
Op Zuid-Sumatra wordt hij gezien als een heldhaftige vrijheidstrijder en in Batoeradja is dan ook een straat naar hem vernoemd. In de reisgids voor Sumatra worden de Hollandse veteranen hartelijk uitgenodigd tot een aangenaam verpozen binnen de muren van hotel Horison.
Het adres: Jalan H.S.Simandjuntak no.5
