Vickers machinegeweer

De werking van het Vickersmachinegeweer is gebaseerd op een uitvinding van Hiram Maxim.
Maxim wilde omstreeks 1880 een kaliber 0.45 geweer afvuren. Hij hield daarbij de kolf niet goed tegen zijn schouder en de zware terugslag bezorgde hem daardoor een blauwe plek. Hij realiseerde zich dat als hij deze kracht kon temmen en gebruiken voor het herladen van het geweer dat hij dan een automatisch wapen had. Jarenlang werkte deze wapensmid aan zijn 'uitvinding'. Er kwam pas een doorbraak toen rond 1890 het rookloos kruit in zwang kwam. Hiram Maxim kreeg patent op zijn uitvinding. Het gebruik van 'Maxims' in de Boerenoorlog in Zuid Afrika (1899-1902) en de Russische-Japanse oorlog (1904-1905) gaf Maxim grote bekendheid. Behalve wapensmid was Maxim ook een slim zakenman en hij verkocht zijn uitvinding aan elk land dat een oorlog wilde starten, ook aan de tegenpartij. Het resultaat was dat rond 1914 de meeste typen machinegeweren, waar ook ter wereld, gebaseerd waren op het originele ontwerp van Maxim. De eerste Maxims waren loodzware wapens en werden in het begin gebruikt als lichte artillerie. Daarom was er aanvankelijk geen behoefte om het gewicht te reduceren, men zag er nog geen aanvalswapen in. Het meest opmerkelijke voorbeeld is nog de Russische Pulemet Maxim obrazets uit 1910. Deze wapens worden nog steeds door 'communistische' legertjes over de gehele wereld gebruikt.

Deze machinegeweren werden voorzien van gietijzeren wielen of een slede, afhankelijk van het operatieterrein. Het gewicht is ruim 75 kilo! De eerste Vickers volgens het Maxim principe werden in 1912 in Engeland gebouwd door Vickers' Sons and Maxim (later Vickers-Armstrongs Limited). Het eerste wat Vickers deed was het gewicht omlaag brengen. Van 75 naar 18 kilo! Toch was het wapen nog te lomp om het als aanvalswapen te kunnen gebruiken. De Vickers is het enige machinegeweer ter wereld dat is voorzien van een los koelwatertankje, een handicap.

In 1916 ontwikkelde Vickers een luchtgekoelde versie, speciaal om de Sopwith Strutter jachtvliegtuigen meer kans te geven in hun strijd tegen de 'Red Baron' en andere beroemde Duitse jachtvliegers tijdens de eerste wereldoorlog. Verder werden de Vickers gemonteerd in tanks, pantserwagens en gepantserde treinen. Het wapen werd ook gebruikt als luchtdoelmitrialleur. In Engelstalige landen spreekt men van machinegeweer (machine-gun) overige landen spreken meestal van mitrailleur. In 1922 werd het wapen onder de naam 'Ametralador modelo 1915' door Vickers aan Mexico geleverd. Ze werden ook verkocht aan Bolivia, Paraguay en Argentinië. Een belangrijke aanpassing aan de Vickers was dat de munitie van de Lee-Enfield en de Brengun er ook in paste. In het magazijn past een band met 250 patronen. De vuursnelheid van de Vickers is 450 schoten per minuut.