"Het kind uit de dessa" - Soldaat G. Café |
Opeens stond hij daar, zomaar uit het niets. Ik had hem niet gehoord en niet zien komen. De cantinewagen van de CADI (cantine dienst). Hij had wel iets van een patatwagen of een rijdende viswinkel. De chauffeur had de klep van het buffet al omhoog geklapt en een knappe blanke vrouw begon met het uitdelen van koffie met gevuldekoek. Blanke vrouw!? Wij stonden aan de grond genageld, een blanke vrouw hier midden in de rimboe? Dit ging onze stoutste fantasie te boven. De vrouw - een Hollandse - kwam van Palembang en zag er prachtig uit. Helaas was zij hooghartig en daarbij ook nog gehuwd. Tijdens het koffie uitdelen keek zij naar ons zoals een boer tijdens het voederen naar zijn varkens kijkt.
Onze P.C. (pelotons commandant) Van Daalen - sinds kort bevorderd tot luitenant - keek geamuseerd naar zijn jongens rond de cantinewagen. Onze luitenant lijkt op Clark Gable, snorretje, atletisch figuur en veel gevoel voor humor. Gehuld in zijn rode kamerjas stak hij in alle rust de weg over, richting cadiwagen. Hij zag er totaal anders uit als wij.
Een gentleman in de jungle en op vrouwen maakt hij een verpletterende indruk, denk ik. Terwijl ik de koffiejuffrouw en de naderende P.C. observeerde, vroeg ik mij af hoe zij zou reageren op het moment dat zij hem zou zien. Bij ieder stap van onze P.C. voelde ik de spanning groeien. Plots viel haar oog op onze P.C. en het leek alsof zij door de bliksem werd getroffen. Haar handen gingen beven, zij morste met de koffie en op slag was haar arrogantie verdwenen. Begerig keek zij naar onze luitenant en haar lichaamstaal vertelde mij dat zij leed aan een niet te stuiten bezitsdrang. Die zelfde nacht sliep zij dan ook bij onze PC.
Het Amerikaanse leger had meereizende bordelen met enthousiaste vrijwilligsters. De Jappen hadden meereizende bordelen, meestal met geronselde meisjes. En wat hebben wij? Wij hebben een leger op Christelijke grondslag, helaas. Wij zijn goedgekeurd voor de tropen, wij zijn het puikje van de Hollandse jeugd en de hormonen gieren door onze strot. En wat kregen wij ? Een gevulde koek.