Gevaarlijke impulsen

Hans van Gerven, een van onze jongens, is een impulsieve dwaas, en om dat de sukkel geen gevaar ziet is hij voor niets en niemand bang. Gisteren bijvoorbeeld, beweerde hij dat een kogel niet door een opgehangen deken heen gaat. De kogel smoort in de wol. Hoe komt een mens op zo'n idee! Op het achterdek van de Albatros is een zware bolder en een beugel gemonteerd. Op sleepboten zie je ook deze constructie. De beugel houdt de sleepkabel omhoog. Een slap hangende kabel die over het dek schuift is levensgevaarlijk. Over deze beugel had Hans nu zijn groene legerdeken gehangen. Hij kroop achter de dubbelopgehangen deken en daagde ons uit om op de deken te schieten. De kogels konden hem niet raken zei hij. "Weet je het zeker Hans?" vroeg ik hem bezorgd. "Ja, zeker weten, want ik heb het in een boek gelezen en ik heb het in een Indianenfilm gezien" verzekerde Hans mij. Dit overtuigde ons. Met een Stengun vuurde een van de jongens een salvo af op de slap hangende deken. En inderdaad de kogels bleven steken, zij gingen zelfs niet door de eerste helft van de deken. Triomfantelijk lachend kwam Hans achter de deken vandaan en riep " Zie je wel, ik wist het wel!". Wat een gek hè.

Maar die zelfde avond ging er toch nog iets mis. Hans had namelijk een brief van zijn meisje in Holland ontvangen, de alombekende brief. de gevreesde brief. "Sorry Hans, een jaar wachten is wel erg lang". Nu is het ook erg na'ïef om te veronderstellen dat een gezonde Hollandse meid zolang buiten vrijen kan. Hans trok het zich allemaal erg aan en s'avonds na de schietpartij op de deken gaf hij zich over aan een paar literflessen Australisch bier. Het was ook wel dorstig weer vond ik. Helaas heeft Australisch bier een verwoestend effect op mens en dier. Hans raakte dan ook geheel buiten zinnen en wilde over de railing springen. Hij wilde naar Holland zwemmen denk ik, maar daar ben je wel een paar dagen mee bezig. 20.000 Kilometer slechts. Voor Hans zijn eigen bestwil hebben wij hem maar aan de railing vastgebonden (aan dekzijde) en zo kwam hij weer een beetje bij zijn positieven. De nacht is Hans niet meegevallen, hij had barstende hoofdpijn en zijn deken zat vol met kopersplinters van de te plettergeslagen Stenkogels. Hoe ongelofelijk is de kracht van een simpele deken.