Vandaag was het een bijzondere dag, welhaast een feestdag, wij hebben wapens gekregen. Eindelijk mochten wij onze Mausers omruilen tegen echte wapens. Brenguns, Stenguns, Lee-Enfield geweren en genoeg munitie om de winter door te komen. Voor mij was het Sinterklaas en Kerstfeest tegelijk, want behalve een geweer kreeg ik ook een mortier cadeau.
Een mortier uit de tweede wereldoorlog. Bij een 'normale' mortiergroep krijgt de helper een geweer en 48 granaten. De mortierschutter een geweer en de mortier. De mortiercommandant een geweer en een aantal granaten. Een helper kreeg ik niet, ons peloton was onder de sterkte, en de schutter lag in het hospitaal in Palembang. De mortiergroep bestond dus nog maar uit één man en daarom werd ik bedolven onder ruim 80 granaten.
Ik had meer dan een half uur werk om alles onder en rond mijn veldbed te stouwen. Tijdens oefeningen bleken vele granaten niet te willen ontploffen, dat hoort eigenlijk wel. Maar ach, onze regering was arm en ging graag winkelen in Engelse legerdumps. Gelukkig was m'n Lee-Enfield mark 4 wel in goede conditie. Made in England 1914 stond er op. Zo had ik dan uit beide wereldoorlogen een souvenier. Het geweer was bijzonder, ik mocht het overnemen van de KNIL mortiercommandant. Hij had in de kolf een olifantskop uitgesneden, de Gadjah-Merah. Ik was er blij mee en hij had het geweer niet meer nodig. Hij ging met groot verlof naar Batavia.
De Brengun was het beste lichte mitrailleurs ooit gemaakt. Hij is in 1930 in BRno-Tsjecho-Slowakije ontwikkeld en 1935 door ENfield vervolmaakt. Vandaar de naam BREN. De Stengun is tijdens de tweede wereldoorlog in grote haast ontworpen en gefabriceerd. Het was een simpel en goedkoop wapen. Zij kostten slechts £ 2.50 per stuk.
Wapenfeiten
.png)
Meer dan een kwart miljoen stuks zijn er geproduceerd. De ontwerpers waren Sheppard en Turpin. hun initialen en de naam van de fabrikant ENfield vormden de naam STENgun. James Paris Lee (1831-1904) een Amerikaan, was de uitvinder van het 5 patronen magazijn en van het grendelsysteem. Enfield kocht het octrooi en zo ontstond het Lee Enfieldgeweer. De 2 inch mortier (52 mm) was ook van Engelse makelij.
Hij kon granaten 400 meter hoog en 400 meter ver brengen. Behalve brisant -rook - en brandgranaten behoorden er ook lichtgranaten bij. Deze granaten brachten een magnesiumfakkel tot 400 meter omhoog. Aan een parachute zakte het brandende magnesium daarna langzaam naar de aarde. Zo kon je een vijandelijk doel enige minuten in fel daglicht zetten. Ook de mortieren waren een produkt van Enfield, zij werden in licentie gebouwd bij naaimachinefabrikant Singer.
