“Het kind uit de dessa” - Soldaat G. Caf�

Verhalen
De eerste patrouille 2  3 april 1948
A-  A+

Gabriël Café

Wat nu? Hoe moest het nu verder met Klaas? Ik vond het enorm triest voor hem. Wat een afgang voor zo’n jongen. Gebroken en dol van angst. Hij was ongeschikt voor het patrouille lopen. Ik vroeg mij af waar mijn breekpunt zou liggen. Hoeveel kan een jochie van 19 of 20 eigenlijk hebben. En het Indische avontuur was nauwelijks begonnen.


Eenmaal terug in de tangsi knapte Klaas zienderogen op. Hij lachte weer en kreeg weer wat praatjes, gelukkig maar. Na dit incident werd hij overgeplaatst naar Palembang en de rest van zijn Indië periode bracht hij door bij de stafcompagnie...als schoenmaker.
De twijfel knaagt aan mij. Ik vraag mij af of Klaas zich echt voor het hoofd wilde schieten. Speelde hij komedie? Gebruikte ik teveel geweld? Of wist hij dat je bij gebleken ongeschiktheid schoenmaker kon worden? Wilde hij een ambacht leren zodat hij, eenmaal terug in Holland, ons allen een stap voor zou zijn? Ik zal het nooit weten.